Skonsuveislan

Mér var boðið í skonsuveislu í gærmorgun. Ég mætti og borðaði nokkrar skonsur og svo var ég bara drifin af stað í ferðalag. Við keyrðum austur á bóginn og skoðuðum allt. Að minnsta kosti mjög margt.

• Við byrjuðum á samgöngusafninu á Ystafelli, það var mjög glæsilegt.
• Hvalasafnið á Húsavík var skoðað (eða ég skoðaði það ekki sko, ég var niðrá bryggju á meðan að dýfa fótunum í sjóinn. Ég sá marglyttu).
• Hið íslenska reðasafn á Húsavík (ég skoðaði það, men há arásing it wos)
• Svo fórum við inn í Laxárvirkjun, ég elskaðiða.
• Svo fórum við á Hveravelli, eða námaskarð, það var æði.
• Svo fórum við í Jarðböðin á Mývatni. Og mig langar bara að eiga heima þar
• Svo fórum við í þarna.. ónei hvað heitir það.. Grjótaskarð.. sprunga, full af heitu vatni sem er núna orðið aðeins of heitt til að baða sig í, en var hægt að baða sig í einhverntímann.  Það var æði.
• Svo fórum við Í Dimmuborgir og gengum þar einn hring og vávává hvað ég ætla að hlaupa Kirkjuhringinn þar á næstu dögum. Ég skora á Ólana að koma með mér.
• Svo fórum við á Höfða í Mývatnssveit og skoðuðum útsýnið þegar sólin var að myndast til við að setjast, það var yhyndislegt.
• Svo fórum við að Goðafossi. Hann er alltaf jafn fallegur.

Það merkilega var að okkur tókst að fá okkur kaffi og skonsur á hverjum einasta stað og skoða hann vel og vandlega. Reyndar vorum við frá ellefu um morguninn til miðnættis á ferðinni, en þetta var sko vel þess virði. Pabbi var farastjóri, enda enginn annar nógu kreisí til að láta sér detta í hug að skoða alla þessa hluti á einum degi. Hann var með fleiri skipulagða og ég hefði verið alveg til í meira, en útlendingarnir okkar (systir mín og fjölskylda) voru orðnir þreyttir svo við drifum okkur heim.

Tekið skal fram að ég hef ekki farið álíka túristarúnt frá því á dögum þýska kærastans. Hvar í ósköpunum ætli hann sé núna?