Undan og ofan

Ég áttaði mig á því s.l. föstudag að ég á bara nokkra mánuði eftir af listnámi mínu. Ég hef hingað til ekki tekið ímyndina nógu alvarlega og til að redda því sem reddað varð klæddi ég mig í þjóðbúning listaháskólanema; ódýrar gammó, græna hettuúlpu og 500 króna strigaskó og rauk síðan á kaffi Hljómalind. Þar sat ég ein míns liðs með macbookpro tölvu á borðinu, meira til að sýnast en nokkuð annað, og gæddi mér á sykurlausum heimabakstri og latté.  

Til auka enn á fílínginn fór ég á opnunarmynd franskrar kvikmyndahátíðar hér í borg. Myndin sú hét Persepolis og er eftir teiknimyndasögum Marjane Satrapi. Ég las einhverntímann bækurnar hennar og fannst þær yndislegar. Mér fannst myndin líka mjög góð.

Svo fór ég á danssýningu í gærkvöldi hjá dansflokki sem kallar sig Dari Dari Dance Company. Sýningin, Hoppala, var að mínu mati mjög góð.

Nú sit ég í Sölvhólsgötu og rembist við að skrifa, það gengur svona la la. 

Eitt sem vert er að pæla í:
Hvað er maður að flækjast úti húfulaus í svona veðri? 

Athugasemdir

[Heiðar (IP-tala skráð) 15.1.2008 kl. 13:40]

Ég sakna Sölvhólsgötu og fólksins í henni.