Hiti og sviti í vinnunni

Ég setti tvo nýja linka inn á Listalinkalistann. Annar er Overheard in New York. Mjög fyndið. Og svo er þar verk eftir hana Lilju Nótt, mína kæru skólasystur og glæsikvendi; MessageMoment. Það er fallegt og ég hvet ykkur öll til að skrifa þar inn skilaboð til heimsins.

Hér er eitt fyndið overheard:

Beach bunny #1: I totally slept with Brandon last night.

Beach bunny #2: How was it?

Beach bunny #1: Awesome. He was so fucking huge he, like, broke my vagina.

Beach bunny #2: Damn. That's saying a lot.

Beach bunny #1, happily: I know! I'm a total whore!

Fótbolti

Í Póllandi fór ég stundum í fótbolta. Það voru alltaf þrjátíu manns inná vellinum sem var álíka stór og ein góð borðstofa í blokk, allir sparkandi eitthvað út í loftið og boltinn alltaf að sparkast eitthvert út í skóg. Svo var líka hundur á vellinum sem flæktist fyrir fótunum á manni.

Það var ágætt...

Annars er ég ekki mikið gefin fyrir fótbolta.

Skonsuveislan

Mér var boðið í skonsuveislu í gærmorgun. Ég mætti og borðaði nokkrar skonsur og svo var ég bara drifin af stað í ferðalag. Við keyrðum austur á bóginn og skoðuðum allt. Að minnsta kosti mjög margt.

• Við byrjuðum á samgöngusafninu á Ystafelli, það var mjög glæsilegt.
• Hvalasafnið á Húsavík var skoðað (eða ég skoðaði það ekki sko, ég var niðrá bryggju á meðan að dýfa fótunum í sjóinn. Ég sá marglyttu).
• Hið íslenska reðasafn á Húsavík (ég skoðaði það, men há arásing it wos)
• Svo fórum við inn í Laxárvirkjun, ég elskaðiða.
• Svo fórum við á Hveravelli, eða námaskarð, það var æði.
• Svo fórum við í Jarðböðin á Mývatni. Og mig langar bara að eiga heima þar
• Svo fórum við í þarna.. ónei hvað heitir það.. Grjótaskarð.. sprunga, full af heitu vatni sem er núna orðið aðeins of heitt til að baða sig í, en var hægt að baða sig í einhverntímann.  Það var æði.
• Svo fórum við Í Dimmuborgir og gengum þar einn hring og vávává hvað ég ætla að hlaupa Kirkjuhringinn þar á næstu dögum. Ég skora á Ólana að koma með mér.
• Svo fórum við á Höfða í Mývatnssveit og skoðuðum útsýnið þegar sólin var að myndast til við að setjast, það var yhyndislegt.
• Svo fórum við að Goðafossi. Hann er alltaf jafn fallegur.

Það merkilega var að okkur tókst að fá okkur kaffi og skonsur á hverjum einasta stað og skoða hann vel og vandlega. Reyndar vorum við frá ellefu um morguninn til miðnættis á ferðinni, en þetta var sko vel þess virði. Pabbi var farastjóri, enda enginn annar nógu kreisí til að láta sér detta í hug að skoða alla þessa hluti á einum degi. Hann var með fleiri skipulagða og ég hefði verið alveg til í meira, en útlendingarnir okkar (systir mín og fjölskylda) voru orðnir þreyttir svo við drifum okkur heim.

Tekið skal fram að ég hef ekki farið álíka túristarúnt frá því á dögum þýska kærastans. Hvar í ósköpunum ætli hann sé núna?

Allt er svo grunsamlega rólegt

Hér er allt eðlilegt. Ekkert skrýtið hefur gerst undanfarið. Allt er svo eðlilegt að ég held að einhver sé að reyna að klekkja á mér. Líklega vampírur. Annars er ég búin að drekka of mikið kaffi í dag. Uss... Hvað var þetta?

 

 

 

Þessi vampíra er líka búin að fá sér of mikið kaffi.

Vinaát

Ég át bestu vini í heiminum! Neih, en skemmtileg innsláttarvilla, best að halda henni. Ég át reyndar ekki bestu vini í heiminum, en ég á svo sannarlega bestu vini í heiminum. Og fjölskyldu, auðvitað. Ég átti frábæran afmælisdag, var í símanum allan daginn að svara afmæliskveðjum og svo hélt Magga bestasta í öllum heiminum sörpræs matarboð fyrir mig um kvöldið. Þar var saman kominn kjarninn úr bitrasta samkvæmisklúbbi allra tíma, The Tonics, sem stofnaður var á dögunum.

Ég fékk svo margar frábærar afmælisgjafir að ég hef bara aldrei vitað annað eins. Það er dásamlegt að eiga stórafmæli. Ég get ekki beðið eftir að verða þrítug!

Eitt ljóð í lokin? Hví ekki það..

25 er skvísan orðin
ekki' er það nú amalegt
kann hún ei að leggja' á borðin
veit þó allt um B-B-Brecht.  

Talandi um Brecht, ég þarf bara að fara að byrja á BA ritgerðinni minni. Ég komst að því á dögunum að ég á að skila henni í febrúar og kem ekki heim frá Wales fyrr en í endann á janúar 

Magga kann að skrifa svona BA ritgerðir, læt hana geraða.

Við hjónin

Nú ætla ég að blogga um hvað er að gerast í lífi mínu þessa dagana. Þannig er mál með vexti að ég er stödd á Akureyri, er búin að vera hér síðan í maí einhverntímann og verð hér þangað til í september einhverntímann. Ég er að vinna við Listasumar undir stjórn hinna röggsömu Valdísar og Vigdísar. Reynir Albert, eiginmaður Margrétar Kristínar, er að vinna með mér og það er afskaplega skemmtilegt. Þess má geta að þau áttu þriggja ára brúðkaupsafmæli (mér skilst að það sé þá leðurbrúðkaup) í gær. Til hamingju með það krakkalingar.

Í dag er síðasti dagurinn sem ég er 24 ára því ég á afmæli á morgun. Tíminn líður svo skemmtilega hratt. Mér finnst eins það hafi verið í gær sem ég stóð í fullum skrúða í fiskbúðinni og tók á móti afmæliskökum, blómum og kveðjum frá vinum og ástmönnum. En það er ár síðan. Best að semja ljóð um þetta:

Tíminn líður, ekkert bíður,
allt er hverfult heimi í
ég er fiskur, á mér sýður,
Akureyri, þar ég bý.

Ég hef ekkert skánað sem skáld á árinu..

Ástin mín í Hafnarstræti

Ég fór á Hjalteyri í gær með foreldrum mínum. Við borðuðum þar sjávarréttasúpu sem var æði. Svo fórum við í göngutúr um eyrina og mig langar bara að flytja þangað! (þessmágetaaðégerfrekaráhrifagjörneðahrifnæm,segjumhrifnæm). En ég ætlaði samt að vera búin að blogga fyrir löngu um matsölustað í Hafnarstræti í Reykjavík sem heitir uppá arabísku "Habibi", sem þýðir ástin mín, og er æ ð i s l e g u r. Eða þ.e.a.s. maturinn er æði, staðurinn er bara ósköp venjulegur. Ef þið eruð komin með ööörlitla leið á pizzu, hamborgurum, pylsum og hlöllum þá er arabískur skyndibiti málið. Prófið Shawarma, mig minnir að það sé númer 2, it vill melt jor feis það er svo gott. Reyndar gerðist það fyrir tilviljun að ég fór þangað fjórum sinnum á þremur dögum og kallinn sem vinnur þarna heldur áreiðanlega að ég sé geðveik. Best að birta mynd af honum sem ég fann á netinu, til að toppa stolkið og geðveikina. Hann er líka æðislegur, þessi maður. Hér er hann í öllu sínu veldi:

isint hí lovlí?

Nú vona ég bara að hann slæðist ekki inná bloggið mitt, blessaður maðurinn. En allir á Habibi, það er besti staður í heiminum, mig langar bara að eiga heima þar! 

 

Sexíness

Ég held ég sé þriðji mesti friðarsinni heims, á eftir Jesú og Ghandi, en eftir að hafa horft á Die Hard 4.0 í gær þrái ég ekkert heitar en að skrá mig herinn eða eitthvað til að geta slegist eins og John McClane. Er hægt að vera meira sexý? Ég held ekki.

Verst er að allar líkur eru á því að ef ég skrái mig í herinn muni ég koma til með að líta út eins og þessi kerling hérna. S.s. mun minna sexý en John McClane. Samt verulega karlmannleg... Ó vodd tú dú, vodd tú dú?

Britiss hjúmor, ó há lovlí

Ég lendi oft í svona veseni...

Corriearklet n.
The moment at which two people, approaching from opposite ends of a long passageway, recognize each other and immediately pretend they haven't. This is to avoid the ghastly embarrassment of having to continue recognizing each other the whole length of the corridor.

Corriecravie n.
To avert the horrors of corrievorrie (q.v.), corriecravie is usually employed. This is the cowardly but highly skilled process by which both protagonists continue to approach while keeping up the pretense that they haven't noticed each other - by staring furiously at their feet, grimacing into a notebook or studying the walls closely as if in a mood of deep irritation.

Corriedoo n.
The crucial moment of false recognition in a long passageway encounter. Though both people are perfectly well aware that the other is approaching, they must eventually pretend sudden recognition. They now look up with a glassy smile, as if having spotted each other for the first time (and are particularly delighted to have done so), shouting out, "Haaaaallllllooooo!" as if to say "Good grief!! You!! Here!! Of all people! Well, I never. Coo. Stap me vitals," etc.

Corriemoillie n.
The dreadful sinking sensation in a long passageway encounter when both protagonists immediately realize they have plumped for the corriedoo (q.v.) much too early, as they are still a good thirty yards apart. They were embarrassed by the pretense of corriecravie (q.v.) and decided to make use of the corriedoo because they felt silly. This was a mistake, as corrievorrie (q.v.) will make them seem far sillier.

Corriemuchloch n.
The kind of person who can make a complete mess of a simple job like walking down a corridor.

Corrievorrie n.
Corridor etiquette demands that once a corriedoo (q.v.) has been declared, corrievorrie must be employed. Both protagonists must now embellish their approach with an embarrassing combination of waving, grinning, making idiot faces, doing pirate impressions and waggling the head from side to side while holding the other person's eyes as the smile drips off their face, until, with great relief, they pass each other.

Þetta er tekið úr orðabók sem Douglas Adams og John Lloyd skrifuðu. Þeir nota staðarheiti sem eru lítið notuð, allstaðar að úr heiminum, yfir hluti sem allir þekkja en ekki eru til nein orð yfir.

Nú er ekkert að gera í vinnunni hjá kellu..

Dugleg að blogga

Ég er dugleg að blogga á listasumarsblogginu.